غم غربت در كودكاني كه از پدر و مادر يا پرستاران اوليهشان جدا ميشوند شايعتر است. غم غربت در نوجوانان و جواناني كه براي ادامه تحصيل در يك شهر يا كشور ديگر، خانه را ترك ميكنند نيز بسيار رايج است. بالغين نيز، به ويژه پس از جابجايي، ممكن است تحت تأثير غم غربت قرار گيرند.
گرچه اين هيجانات معمولاً با افزايش سن افراد و به دست آوردن درك بهتري نسبت به احساساتشان و طبيعت موقتي غم غربت، از شدّت كمتري برخوردار ميشوند. اغلب افرادي كه دچار غم غربت ميشوند، پس از يك دوره انطباق، به تدريج احساس راحتي بيشتري با محيط جديد پيدا ميكنند.
هر چند غم غربت ممكن است باعث نشانههاي درماندگي و سردرگمي در فرد شود امّا به خاطر سپردن اين نكته اهميت دارد كه اين شرايط، موقتي و زودگذر است. بسياري از مردم به تدريج با محيط جديد خو ميگيرند و حتي ممكن است اصلاً متوجه نشوند كه مشكل از بين رفته است.
كساني كه دچار غم غربت هستند معمولاً غمگين و يا حتي افسرده ميباشند. غم غربت در هنگامي كه فرد وقت آزاد دارد، مثلاً صبح زود، قبل از رفتن به رختخواب، در شب، يا در اوقات استراحت، شديدتر ميشود. افرادي كه دچار آسيبهاي ديگري مانند طلاق يا از دست دادن فرد مورد علاقه خود شده باشند، بيشتر در مقابل غم غربت آسيبپذيرند.
نشانهها و علائم غم غربت
غم غربت را شناسايي كنيد
غم غربت چيزي فراتر از حس دلتنگي براي «خانه» است. اين تجربه ميتواند احساسات مختلف و اثرات جانبي داشته باشد كه عملكرد روزانهي شما را تحتتأثير قرار دهد. آگاهي نسبت به شناخت علائم ميتواند به تشخيص احساسات شما و راههايي براي بهبود آن، كمك كند.
نوستالژي: احساس نوستالژي زماني بروز ميكند كه خانه، افراد و چيزهاي آشنا را با تفكري آٰرمانگرايانه ياد ميكنيد. ممكن است با اين كار مجذوب خانه شويد و مدام در حال مقايسهي منفيگرايانهي محيط جديد با محيط قديميتان باشيد.
افسردگي: بيشتر كساني كه دچار غم غربت ميشوند، افسردگي را نيز تجربه ميكنند. چراكه كمبود دلگرميها و پشتيبانيهاي اجتماعي در خانه را حس ميكنند. ممكن است تصور كنيد روي زندگيتان كنترل كمتري داريد كه همين فكر، باعث تشديد افسردگي ميشود.
علائم رايج افسردگي مرتبط با غم غربت، شامل حس غم، سردرگمي (تو به اينجا تعلق نداري)، دور شدن از فعاليتهاي اجتماعي، مشكلاتي در محل كار يا تحصيل، حس درماندگي يا طرد شدن، كمبود عزت نفس و اختلال در خواب ميشود. گاهي عدم تمايل يا لذت نبردن از كارهايي كه قبلا انجام ميداديد، يكي از نشانههاي افسردگي محسوب ميشود.
اضطراب: اضطراب يكي ديگر از نشانههاي غم غربت است. اضطراب ناشي از غم غربت ممكن است دربارهي خانه و آدمهايي كه دلتنگشان هستيد، افكار وسواسي بهوجود آورد. حتي ممكن است به عدم تمركز يا استرس زياد از ناتواني در تشخيص علت حستان دچار شويد. ممكن است در محيط جديد نسبت به آدمهاي جديد، آزردهخاطر يا حساس شويد. در موارد شديد، اضطراب ميتواند موجب واكنشهاي ديگر مثل «آگورافوبيا» (agoraphobia؛ ترس از محيط باز) و يا «كلاستروفوبيا» (claustrophobia؛ ترس از محيط بسته) شود.
رفتار نابهنجار: غم غربت ميتواند شما را از كارها و واكنشهاي معمول روزانهتان دور كند. براي مثال، اگر معمولا رفتار آرامي داريد، اما بهتازگي حسي از ناراحتي و يا عادت به فرياد زدن پيدا كردهايد، احتمالا نشانهي بروز غم غربت است. گاهي تمايل به پرخوري و يا كمخوري نيز در فردي كه دچار حس دلتنگي براي خانه است، ديده ميشود. نشانههاي ديگر شامل سردردهاي مداوم يا احساس درد و بيماري غيرعادي ميشود.
گاهي بعضي افراد كه از خانواده دور شدهاند دچار احساس گناه ميشوند كه چرا كمتر حال خانوادهام را ميپرسم، چرا كمتر به آنها سر ميزنم، چرا كمتر زنگ ميزنم و … . ما فرهنگ به شدت وابستهاي داريم، به خاطر همين ياد خانواده و دوري از آنها در ما احساس گناه به وجود مياورد كه اين زنجير وابستگي را قطع كرديم. با خودتان اين كار را نكنيد واقعا مقدور نيست بيش از يك اندازه خاص به آنها سر بزنيد يا روزي چندبار زنگ بزنيد. اين احساس گناه را در خودتان قوي نكنيد.
https://www.beytoote.com/psychology/zendegi-behtar/sadness8-routine-remedies.html